Turkish - Turkish
Definition of tebci̇l in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Ağırlama, yüceltme, kutlama
- (Osmanlı Dönemi) Ağırlamak. Yüceltmek. Birisine ta'zim etmek. Hürmetle hareket etmek
- tebcil
- Yüceltme, ululama
- tebcil
- Yüceltme, ululama: "Onlar gürültülü tebcile, pohpoha, alayişe tenezzül etmezler."- Ö. Seyfettin
- tebcil etmek
- Yüceltmek, ululamak
Related Terms
tebci̇l
Resimler
History
Favorites