Turkish - Turkish
Definition of teba' in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Tabi olma. Uyma
- TEBA'SUS
- (Osmanlı Dönemi) Muztarib olmak, ıztırab çekmek. Acı çekmek
- TEBA'UL
- (Osmanlı Dönemi) Kadının kocasıyla konuşup görüşmesi
- TEBA'UZ
- (Osmanlı Dönemi) Parçalanma. Kısım kısım ayrılma
- teba
- Teba ya da teb'a bir devletin yönetimi altında bulunan bireylerin tamamı, uyruk