Definition of taassub in Turkish Turkish dictionary
1. (Asab'dan) Bir şeye veya bir kimseye taraflı olma. 2. Din bakımından fazla salâbetli olma. 3. Kendi dinini çok üstün görmek. 4. Haksız yere husumet etmek. 5. Bir düşünüşe, bir inanışa koru körüne bağlanıp ondan başkasını düşünmemek hâli
(Osmanlı Dönemi) Bir düşünüşe, bir inanışa körü körüne bağlanıp ondan başkasını düşünmemek hâli. (Bak: Dimağ)(... Evet İslâmiyetin şe'ni metanet, sebat, iltizam-ı hak olan salâbet-i diniyedir. Yoksa cehilden, adem-i muhakemeden neş'et eden taassub değildir. Bence taassubun en dehşetlisi bazı Avrupa mukallidlerinde ve dinsizlerinde bulunur ki; sathi şüphelerinde muannidân