reyn

Turkish - Turkish

Definition of reyn in Turkish Turkish dictionary

(Osmanlı Dönemi) Uyku, mestlik galebe etmek

(Osmanlı Dönemi) Gönül karası, kalb katılığı, günahın artması

(Osmanlı Dönemi) Leke, kir, pas

(Osmanlı Dönemi) Çıkması mümkün olmayan şey

English - English

Definition of reyn in English English dictionary

Rain or rein