Turkish - English
Definition of rabıta in Turkish English dictionary
- tie, bond; relation; order, system, method
- tie, bond, connection, relation, link; affiliation, attachment
- tie, fastening
- nexus
- order, orderliness, system, method
- accolade
- method
- connexion
- tie
- vinculum
- copula
Turkish - Turkish
Definition of rabıta in Turkish Turkish dictionary
- Bağlayan şey, bağ
- İki şeyi birbine bağlayan ip
- Tarikatlarda müridin dervişe bağlılığı
- Bağlayan şey, bağ: "Bu dünya öyle bir dünya ki, zengin ile fakir arasında kardeşlik rabıtaları bile kalmıyor."- R. N. Güntekin. İki şeyi birbine bağlayan ip. İlgi, ilişki: "Bu rabıtamı sizden gizlemek pek fazla azap veriyor, bu his beni tamamıyla değiştirdi, bambaşka bir insan yaptı."- P. Safa
- Birbirini tutma, tutarlık
- Düz döşenmiş parke
- Düzen, sıra
- İlgi, ilişki
- Birbirine geçmeli tahtadan bir döşeme türü
- Tarikatlarda müridin şeyhi aracılığıyla kalbini Allah'a bağlaması
- (Osmanlı Dönemi) bağ, bağlayan, rabteden, bitiştiren
- RABITA
- (Hukuk) Bağlantı, düzen, tertip; bağlantıyı sağlayan tahta, ağaç
Related Terms
rabıta
Hyphenation
ra·bı·taResimler
History
Favorites