Turkish - English
Definition of rabıt in Turkish English dictionary
- connecting, tying together; attaching, fastening; binding; making fast
- rabıt edatı
- rabıt particle
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of rabıt in Turkish Turkish dictionary
- Bağ, bağlama
- RABIT
- (Hukuk) Bağlayan, bitiştiren, birbirine ekleyen
- RABIT
- (Osmanlı Dönemi) (A) Rabteden, bağlayan, bitiştiren
- RABIT
- (Osmanlı Dönemi) Tertip, sıra, düzen, usûl....Evet, tevhid-i imanî, elbette tevhid-i kulûbü ister. Ve vahdet-i itikad dahi, vahdet-i içtimaiyyeyi iktiza eder. Evet inkâr edemezsin ki: Sen bir adamla beraber bir taburda bulunmakla, o adama karşı dostane bir râbıta anlarsın; ve bir kumandanın emri altında beraber bulunduğunuzdan arkadaşane bir alâka telâ
- RABIT
- (Osmanlı Dönemi) Münasebet, alâka, bağlılık, yakınlık. İki şeyi birbirine bağlayan tertip
- RABIT
- (Osmanlı Dönemi) Nefsini dünyadan men edip âhirete, Allah'a (C.C.) bağlanmak
- rabıt edatı
- Bağlaç
Related Terms
rabıt
Hyphenation
ra·bıtResimler
History
Favorites