Turkish - English
Definition of mukabilin in Turkish English dictionary
- of hand
- mukabil
- against
- mukabil
- in return
- mukabil
- adverse
- mukabil
- opposite
- mukabil
- in spite of
- mukabil
- opposite, counter; in return/exchange
- mukabil
- return, that which is returned
- mukabil
- equivalent, counterpart
- mukabil
- counter, opposing
- mukabil
- setoff
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of mukabilin in Turkish Turkish dictionary
- MUKABİL
- (Osmanlı Dönemi) Karşılık olan. Karşı taraf. İvaz, bedel, karşılığı
- mukabil
- Bir şeye karşılık olarak yapılan, bir şeyin karşılığı olan
- mukabil
- Karşılık
- mukabil
- Bir şeye karşılık olarak yapılan, bir şeyin karşılığı olan: "Düşmanlarla beraber Anadolu'da mukabil teşkilat yapmak üzere yetmiş beş kişi kadar göndermiş."- Atatürk
- mukabil
- Rağmen: "Annemi çok sevmesine mukabil, teyzemle arası bozuktu."- R. N. Güntekin
- mukabil
- Karşılık: "Bir iki iyi habere mukabil her gün nice kaza ve bela haberleri verir."- A. Ş. Hisar
- mukabil
- Karşılık olarak, karşılığında
- mukabil
- Bir şeyin karşısında bulunan
- mukâbil
- (Osmanlı Dönemi) karşı, karşılık olarak, bedel
Related Terms
mukabilin
Hyphenation
mu·ka·bi·linResimler
History
Favorites