muhil

Turkish - Turkish

Definition of muhil in Turkish Turkish dictionary

Dokunan, bozan, ihlâl eden

(Hukuk) YOLAYICI

Related Terms

MUHÎL

(Osmanlı Dönemi) Fık: Borcunu başkası ödemesi için havâle eden kimse. Başkasının borcuna nakleden

MUHÎL

(Osmanlı Dönemi) İhâle eden. Havâle eden

MUHİL

(Hukuk) Havaleyi yapan kimse; yollayıcı

Hyphenation

mu·hil