muhi̇l

Turkish - Turkish

Definition of muhi̇l in Turkish Turkish dictionary

(Hukuk) Havaleyi yapan kimse; yollayıcı

Related Terms

MUHÎL

(Osmanlı Dönemi) Fık: Borcunu başkası ödemesi için havâle eden kimse. Başkasının borcuna nakleden

MUHÎL

(Osmanlı Dönemi) İhâle eden. Havâle eden

muhil

Dokunan, bozan, ihlâl eden

Muhil

(Hukuk) YOLAYICI

Hyphenation

mu·hi̇l