merid

Turkish - Turkish

Definition of merid in Turkish Turkish dictionary

Related Terms

MERÎD

(Osmanlı Dönemi) Baş kaldıran. Sadece fesadlık çıkaran. İnatçı. Şerli. Haddini aşmakta, azgınlıkta ve günahkârlıkta çok ileri gitmiş olan

MERÎD

(Osmanlı Dönemi) Süt içinde ıslatılıp yumuşatılan hurma

MERÎD

(Osmanlı Dönemi) Katı, yoğun. Güçlü, kuvvetli kimse

Hyphenation

me·rid