mekîn

Turkish - Turkish

Definition of mekîn in Turkish Turkish dictionary

(Osmanlı Dönemi) Yerleşmiş. Oturmuş. Sâkin, Muhkem

(Osmanlı Dönemi) Yüksek rütbe sâhibi. Vakarlı. Temkinli. Nüfuz ve iktidar sahibi

Related Terms

MEKİN

(Hukuk) Sakin, vakarlı

Turkish - English

Definition of mekîn in Turkish English dictionary

Related Terms

mekin

tokio