Definition of mahkumlar in Turkish English dictionary
- prisoners
He ordered them to release the prisoners.
- Onlara mahkumları bırakmalarını emretti.
The prisoners were released.
- Mahkumlar serbest bırakıldı.
- felonry
- mahkum
- convict
He was convicted of murder.
- O, cinayetten mahkûm edildi.
There wasn't enough evidence to convict him of the crime.
- Onu mahkûm etmek için suçla ilgili yeterli kanıt yoktu.
- mahkum
- confined to
Tom was confined to a bed for three months.
- Tom üç ay boyunca bir yatağa mahkûm edildi.
He is confined to bed now.
- O, şimdi yatağa mahkûm.
- mahkum
- (Kanun) bane
- mahkum
- (Kanun) convicted
The murderer was convicted and sentenced to life in prison.
- Katilin suçu kanıtlandı ve ömür boyu hapse mahkum edildi.
Tom has been convicted of drunken driving twice in the last four years.
- Tom son dört yılda iki kez alkollü araba sürmekten mahkûm edildi.
- mahkum
- inmate
Society is an insane asylum run by the inmates.
- Toplum, mahkumlar tarafından işletilen bir akıl hastanesidir.
The most dangerous inmate escaped.
- En tehlikeli mahkum kaçtı.
- mahkum
- prisoner
The prisoner was behind bars for two months.
- Mahkûm iki aydır parmaklıklar arkasındaydı.
The prisoner was released.
- Mahkûm serbest bırakıldı.
- mahkum
- captive
- mahkûm
- con
Tom found the evidence we needed to convict Mary's killer.
- Tom, Mary'nin katilini mahkum etmemiz için ihtiyacımız olan delili buldu.
There wasn't enough evidence to convict him of the crime.
- Onu mahkûm etmek için suçla ilgili yeterli kanıt yoktu.
- mahkum
- lag
- mahkum
- imprisoned
- mahkum
- prisoning
- mahkum
- con
There wasn't enough evidence to convict him of the crime.
- Onu mahkûm etmek için suçla ilgili yeterli kanıt yoktu.
We now have all the evidence we need to convict Tom Jackson.
- Şu anda Tom Jackson'u mahkûm etmek için ihtiyacımız olan tüm kanıta sahibiz.
- mahkum
- damned
- mahkum
- internee
- mahkûm
- law sentenced, condemned
- mahkûm
- sentenced, condemned, in chains; obliged to, forced to; convict
- mahkûm
- doomed to, destined to (an unhappy fate)
- mahkûm
- obliged to, forced to
- mahkûm
- person under sentence, convict
- prangalı mahkumlar dizisi
- chain gang
