Turkish - Turkish
Definition of münteşi̇r in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Açılmış, yayılmış, dağılmış, neşredilmiş, basılmış
- (Osmanlı Dönemi) Duyulmuş, etrafa yayılmı
- (Hukuk) Yayınlanan, neşredilen; yaygın, yayılmış
- münteşir
- Yaygın, yayılmış
- münteşir
- (Osmanlı Dönemi) intişar eden, gelişen, yayılan, dağılan; intişar eden, gelişen
- münteşir
- Yayımlanan, yayımlanmış olan
Related Terms
münteşi̇r
Hyphenation
mün·te·şi̇rResimler
History
Favorites