münkeşi̇f

Turkish - Turkish

Definition of münkeşi̇f in Turkish Turkish dictionary

(Hukuk) Açılmış, ortaya çıkmış; keşfedilmiş

(Osmanlı Dönemi) (Keşf. den) Açılmış, meydana çıkarılmış. Açılan, keşfolunan, yeni bulunmu

Hyphenation

mün·ke·şi̇f