Turkish - English
Definition of mülkiyeti in Turkish English dictionary
- mülkiyet
- ownership
He renounced the ownership of the land.
-Arazinin mülkiyetinden vazgeçti.
They disputed the ownership of the land for years.
-Onlar yıllarca toprak mülkiyetini tartıştı.
- mülkiyet
- property
The eldest son succeeded to all the property.
-En büyük oğlan bütün mülkiyetin varisi oldu.
He handed over all his property to his son.
-Tüm mülkiyetini oğluna bağışladı.
- mülkiyeti muhafaza
- arrestment
- mülkiyeti muhafaza
- entail
- mülkiyet
- (Kanun,Ticaret) title
- gayrimenkul mülkiyeti
- real property
- mülkiyet
- acquisition of property
- kat mülkiyeti
- Condominium
- belediye mülkiyeti
- municipal ownership
- bina mülkiyeti
- house poreprty
- bina mülkiyeti
- (Ticaret) house property
- kamu mülkiyeti
- pblic property
- kamu mülkiyeti
- (Politika, Siyaset) state ownership
- kamu mülkiyeti
- (Politika, Siyaset) government ownership
- kat mülkiyeti
- ownership by apartment, condominium
- kat mülkiyeti condominium, ownership of one unit
- within a multi-unit building
- menkul mülkiyeti
- (Ticaret) movable property
- mülkiyet
- ownership, possession
- mülkiyet
- freehold
- mülkiyet
- hands
- mülkiyet
- (Nükleer Bilimler) proprietary
- numara mülkiyeti
- (Telekom) number ownership
- otomobil mülkiyeti
- automobile ownership
- topluluk mülkiyeti
- (Ticaret) joint tenancy
Related Terms
mülkiyeti
Hyphenation
mül·ki·ye·tiResimler
History
Favorites