Turkish - Turkish
Definition of mükebbi̇re in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Büyük camilerde müezzinlerin, son cemaat yerlerinde namaz kılan halka, imamın tekbirlerini tekrar etmek üzere bulundukları çıkıntılı balkonlara verilen addır
- mükebbire
- Büyük camilerde, son cemaat yerindeki balkon biçiminde küçük çıkma
Related Terms
mükebbi̇re
Hyphenation
mü·keb·bi̇·reResimler
History
Favorites