mühmel

Turkish - Turkish

Definition of mühmel in Turkish Turkish dictionary

(Osmanlı Dönemi) Mânasız ve boş söz, cümle. Sonraya atılmış

(Osmanlı Dönemi) Edb: Noktasız harf, noktasız harflerle yazılmış olan

(Osmanlı Dönemi) Boşlanmış

(Osmanlı Dönemi) Ebcedde: Noktasız harflerin hesabı ile çıkan tarih

(Osmanlı Dönemi) İhmâl edilmiş. Bırakılmış. Kıymet verilmemiş. Bakılmamış

Bırakılmış, bakılmamış, ilgisizliğe uğramış

(Osmanlı Dönemi) ihmal edilmiş, bırakılmış, kıymet verilmemiş

Hyphenation

müh·mel