müfred

Turkish - Turkish

Definition of müfred in Turkish Turkish dictionary

(Osmanlı Dönemi) Edb: Başı ve sonu olmayan tek ve kafiyesiz beyit

(Osmanlı Dönemi) (Müfret) Tek, yalnız. Müteaddid olmayıp yalnız birden ibaret olan

(Osmanlı Dönemi) Basit, mürekkeb olmayan

(Osmanlı Dönemi) Gr: Yalnız bir şey veya şahsa işaret eden veya bire mahsus olan kelime. Cemi veya tesniye olmayan

Hyphenation

müf·red