Turkish - Turkish
Definition of müşa' in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Ortaklar veya hissedarlar arasında birlikte kullanıldığı hâlde hisselere ayrılmamış olan şey
- (Osmanlı Dönemi) (Şüyu. dan) Yayılmış, şüyu bulmuş, herkese duyurulmuş
- (Hukuk) Ortaklar arasında beraberce kullanıldığı halde paylara ayrılmamış şey, ortak mal
- MÜŞA'BİZ
- (Osmanlı Dönemi) (Şa'beze. den) Hokkabaz. Hokkabazlık yapan
- MÜŞA'ŞA
- (Osmanlı Dönemi) (Şa'şaa. dan) Parlayan, parıldayan
- MÜŞA'ŞA
- (Osmanlı Dönemi) Dedbedeli, gürültülü, patırtılı
- MÜŞA'ŞA
- (Osmanlı Dönemi) Karışmış, karışık
- VAKFI MÜŞA
- (Hukuk) Birden fazla kişinin ortak olduğu malın vakfedilmesİ
Related Terms
müşa'
Hyphenation
mü·şa'Resimler
History
Favorites