Definition of indigent, poor; miserable, woeful; wretched, pitiable; deficient, lacking in English Turkish dictionary
- poor
- {s} fakir
Fakir olmayı zengin olmaya tercih ederim.
-I prefer being poor to being rich.
Fakir, çok az şeye sahip olan değildir fakat çok isteyendir.
-Poor is not the one who has too little, but the one who wants too much.
- poor
- yoksul
O yoksul olduğu gibi cömerttir.
-Poor as he is, he is generous.
O, yoksul insanlar için pek çok şey yaptı.
-He has done many things for poor people.
- poor
- abalı
- poor
- aç biilaç
- poor
- az
- poor
- kalitesiz
- poor
- düşük kaliteli
Olağandışı düşük ısılar bu yıl düşük kaliteli pirinç hasatından sorumlu tutulmaktadır.
-Unusually low temperatures account for the poor rice crop this year.
- poor
- kısır
- poor
- verimsiz
Verimsiz bir pirinç hasadı başımızı belaya sokacaktır.
-A poor rice harvest will get us into real trouble.
- poor
- {s} kötü, beklenen düzeyde olmayan. i
- poor
- {s} zavallı, biçare
- poor
- (İnşaat) az, fakir, yetersiz
- poor
- {s} düşkün
- poor
- rahatsız i
- poor
- {s} fena
- poor
- poor farm fakirlere iş bulunan ve bakılan kurum
- poor
- kuru
Yoksul bir adamın oğlu olan Dan, bir üniversite eğitiminin hayalini kuruyordu.
-Dan, the son of a poor man, dreamed of a university education.
- poor
- (sıfat) zavallı, fakir, düşkün, yoksul, sefil, perişan, verimsiz, çorak, zayıf (az), az, fena, kötü, naçizane
- poor
- sıhhati bozuk
Related Terms
Definition of indigent, poor; miserable, woeful; wretched, pitiable; deficient, lacking in English English dictionary
- {s} poor