Turkish - English
Definition of ilkelleşme in Turkish English dictionary
- ilkel
- primitive
If you are a member of a primitive community and you wish to produce, say, food, there are two things that you must do.
-Eğer ilkel bir topluluğun bir üyesi isen ve üretmek istersen, örneğin, yiyecek,yapman gereken iki şey vardır.
In primitive societies barter was used.
-İlkel toplumlarda takas kullanılmıştır.
- ilkel
- crude
- ilkel
- initial
- ilkel
- aboriginal
- ilkel
- embryo
- ilkel
- {s} primal
- ilkel
- inductive
- ilkel
- embryonic
- ilkel
- rude
- ilkel
- elemental
- ilkel
- primative
- ilkel
- protostome
- ilkel
- primitive, preliterate: ilkel bir toplum a primitive society
- ilkel
- rudimental
- ilkel
- uncouth, crude, coarse, unrefined
- ilkel
- primitive, naïve, unsophisticated, simple: Tabloları ilkel bir niteliğe sahip. His paintings have a primitive quality about them
- ilkel
- proto
- ilkel
- primeval
You went back to the camp leaving me alone in the primeval forest.
-Beni ilkel bir ormanda yalnız bırakarak kampa geri döndün.
Several primeval vases stand in this room.
-Bu odada birkaç ilkel vazo duruyor.
- ilkel
- elementary
- ilkel
- primitive; pertaining to the earliest stage of development; characteristic of an early stage of development: ilkel insan primitive man. ilkel kilise the Primitive Church. ilkel bitkiler primitive plants
- ilkel
- rudimentary
- ilkel
- primordial
- ilkel
- (a) primitive (a European, especially an Italian, painter who worked prior to the Renaissance)
- ilkel
- primitive, crude, rudimentary; old-fashioned and inconvenient: Dinlenme tesisleri oldukça ilkel. Their recreational facilities are rather primitive
- ilkel
- early
- ilkelleşmek
- to acquire a primitive character; to become primitive
- ilkelleşmek
- to become uncouth, become crude
- ilkelleşmek
- to become primitive
- ilkelleşmek
- regress
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of ilkelleşme in Turkish Turkish dictionary
- İlkelleşmek işi
- ilkel
- iptidai
- ilkel
- Yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif
- ilkel
- İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif: "İran'da ve Afganistan'da bu aşiretleri idare edenlerin ilkel planda kalmış menfaatleri var."- Ç. Altan
- ilkel
- Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif
- ilkel
- Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad
- ilkel
- Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif. Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad
- ilkel
- çağdaş olmayan, çağı yakalayamayan
- ilkel
- İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidaî, primitif
- ilkel
- Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz
- ilkel
- Gelişmesinin başında bulunan
- ilkel
- primitifiptidai
- ilkelleşmek
- İlkel bir durum almak veya ilkel bir duruma gelmek
- İLKEL
- (Osmanlı Dönemi) Bak: İbtidâi
- İlkel
- primitif
- İlkel
- (Hukuk) İPTİDAİ
Related Terms
ilkelleşme
Hyphenation
il·kel·leş·meResimler
History
Favorites