Turkish - Turkish
Definition of hudayi̇nabi̇t in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Ekilmeden biten ot veya ağaç
- (Osmanlı Dönemi) Hiç bir talim ve terbiye görmemiş adam
- hudayinabit
- kendi kendine yetişen bitki
- hudayinabit
- Eğitim görmemiş, kendi kendini yetiştirmiş olan (kimse)
- hudayinabit
- Başıboş büyümüş (kimse)
- hudayinabit
- Kendi biten, kendi kendine yetişen (bitki)
Related Terms
Turkish - English
Definition of hudayi̇nabi̇t in Turkish English dictionary
- hudayinabit
- wild, self-sown, volunteer (plant)
Related Terms
hudayi̇nabi̇t
Resimler
History
Favorites