hâmi̇de

listen to the pronunciation of hâmi̇de
Turkish - Turkish
(Osmanlı Dönemi) f. Kambur, eğrilmiş, kemerli
(Osmanlı Dönemi) Nebatsız kuru yer
(Osmanlı Dönemi) Uzun müddet geçmesi sebebi ile rengine tegayyür ve siyahlık gelip eskimiş olan
(Osmanlı Dönemi) Yanmış kül olmu
ahlakı hamide
(Osmanlı Dönemi) beğenilen güzel ahlâk
Turkish - English

Definition of hâmi̇de in Turkish English dictionary

Hamide
(isim) Woman worth to be praised