Turkish - Turkish
Definition of ezam in Turkish Turkish dictionary
- EZA
- (Osmanlı Dönemi) Hayır ve sadaka yoluyla mal vermede gururlanmak. Tetavül etmek
- EZA
- (Osmanlı Dönemi) Sıkıntı, eziyet, zulüm, cevr, sitem, renc, incinmek. İnsanın kerih görüp mahzun olduğu şey
- EZA
- (Osmanlı Dönemi) Ticarette kaybetme, zarar etme
- EZA
- (Osmanlı Dönemi) Kibir ve gururunu bıraktırma
- eza
- Üzme, sıkıntı verme, üzgü
- eza
- Kibrit
- eza
- Üzme, sıkıntı verme, üzgü: "Gün geçtikçe içimde anlaşılmaz bir eza uyanmaya başlamıştı."- R. N. Güntekin
Related Terms
ezam
Hyphenation
e·zamResimler
History
Favorites