duâ eden, duâcı, sebep, illet; çağıran

Turkish - Turkish

Definition of duâ eden, duâcı, sebep, illet; çağıran in Turkish Turkish dictionary

(Osmanlı Dönemi) dâi

Hyphenation

duâ e·den, duâ·cı, se·bep, il·let; ça·ğı·ran