cooperator

listen to the pronunciation of cooperator
English - Turkish
{i} iş arkadaşı
{i} kooperatif üyesi
işbirlikçi
{i} ortak

Related Terms

cooperate
{f} işbirliği yapmak

Birbirimizle işbirliği yapmak zorunda kaldık. - We had to cooperate with each other.

Tom işbirliği yapmak için istekli. - Tom is willing to cooperate.

cooperate
(Ticaret) beraber çalışmak
cooperate
işbirliği yap

İnsanlar işbirliği yaptığında daha fazlasını elde ederler. - People achieve more when they cooperate.

Tom işbirliği yapmak için istekli. - Tom is willing to cooperate.

cooperate
elbirliği
cooperate
birlikte çalış
cooperate
el ele vermek
cooperate
yardım
cooperate
destek
cooperate
destek olmak
cooperate
[v] birlikte çalışmak
cooperate
işbirliği

Birbirimizle işbirliği yapmak zorunda kaldık. - We had to cooperate with each other.

Ebeveynlerin birbirleriyle işbirliği yapması gerekir. - Parents need to cooperate with each other.

cooperate
{f} destek olmak (karşılıklı)
cooperate
birlikte çalış,işbirliği yap
cooperate
{f} işbirliği etmek
cooperate
birlikte çalışma
cooperate
{f} birlikte çalışmak
cooperate
{f} yardımlaşmak
English - English
one who cooperates; an associate
{i} person who works together with others
an associate who works with others toward a common goal; "partners in crime"

Related Terms

cooperate
To function in harmony, side by side
cooperate
To allow for mutual unobstructed action
cooperate
To work or act together, especially for a common purpose or benefit
A cooperator
accomplice
cooperate
{f} work together
cooperate
To engage in economic cooperation
cooperate
work together on a common enterprise of project; "The soprano and the pianist did not get together very well"; "We joined forces with another research group"
cooperators
plural of cooperator
cooperator

    Hyphenation

    co·op·e·ra·tor

    Pronunciation

    Etymology

    [ kO-'ä-p&-"rAt ] (intransitive verb.) 1582. Late Latin cooperatus, past participle of cooperari, from Latin co- + operari to work; more at OPERATE.
Favorites
More...
Clear