Turkish - Turkish
Definition of câbi̇r in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Tıb: Kırıkçı, çıkıkçı
- (Osmanlı Dönemi) Şefkatsiz, merhametsiz
- (Osmanlı Dönemi) Aziz ve kavi olan
- (Osmanlı Dönemi) Cebir ilminin ilk kurucusu olan müslüman âlimi
- (Osmanlı Dönemi) Tekebbür ve taazzüm eden
- (Osmanlı Dönemi) Cebredici, zorla yaptıran.* Galib gelen
- cabir
- Batı'da "Geber" adıyla bilinen ve Arap kimya biliminin babası sayılan, Vııı. Yüzyılda yaşamış ünlü simyacı
- EBU CABİR
- (Osmanlı Dönemi) Ekmek
Related Terms
câbi̇r
Resimler
Favorites