amil

Turkish - English

Definition of amil in Turkish English dictionary: (Hukuk) factor; cause; factor, agent, reason etmen, faktör; factor, agent, motive, reason, cause; amyl; motive; something that causes a person to act; purpose; incentive; operative

Turkish - Turkish

Definition of amil in Turkish Turkish dictionary: Etken, etmen, sebep, faktör: "Acaba bu cereyan ne gibi tarihî amillerin tesiriyle doğdu."- F. Köprülü; Etken, yapan; Etken, etmen, sebep, faktör
AMİL: (Osmanlı Dönemi) Arzusu, isteği olan
AMİL: (Hukuk) Neden, faktör, etken, etmen
ÂMİL: (Osmanlı Dönemi) Vâli. *Gr: İraba te'sir eden yüz şeyden altmışı. Yalnız ismi mecrur yapanlar yirmi adettir
ÂMİL: (Osmanlı Dönemi) Vergi tahsiline memur kimse
ÂMİL: (Osmanlı Dönemi) Yapan. İşleyen. *Sebep
ÂMİL: (Osmanlı Dönemi) Mütevelli

amil

Hyphenation

a·mil

History

Favorites