Turkish - English
Definition of abdallı in Turkish English dictionary
- abdal
- formerly dervish saint
- abdal
- a rank in some dervish; formerly begging dervish; formerly dervish saint
- abdal
- formerly begging dervish
- abdal
- a rank in some dervish orders
- abdal
- wandering dervish
Related Terms
English - English
Definition of abdallı in English English dictionary
- abdal
- A religious devotee or dervish in Persia
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of abdallı in Turkish Turkish dictionary
- ABDAL
- (Hukuk) Gezginci ermiş
- ABDAL
- (Osmanlı Dönemi) Derviş, ermiş, kalender. Kendini Allah'a adamış. Ona teslim olmuş, bu yolda çile çekmiş kimse. (Bak : Ebdal)
- ABDAL
- (Osmanlı Dönemi) t. Safdil, ahmak, bön
- ABDAL
- (Osmanlı Dönemi) Afganistan'da yaşıyan bir Türk kavminin adı, bu kavimden olan kimse
- ABDAL
- (Osmanlı Dönemi) Anadoludaki bazı göçebelerin adı ve bunlardan olan kimse
- abdal
- bakınız: aptal
- abdal
- Eskiden bazı gezgin dervişlere verilen ad
- abdal
- Afganistan topraklarındaki bir Türk boyunun adı
- abdal
- Nilüfer çayı üzerinde Acemler ve Hürriyet Mahallelerini birbirine bağlayan tarihi bir köprü
- abdal
- Safeviler devrinde İran'da yaşayan Türk oymaklarından biri
- abdal
- Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse: "Abdala 'kar yağıyor' demişler, 'titremeye hazırım' demiş."- Atasözü
- abdal
- Anadolu'da yaşayan birtakım oymaklara verilen ad
- abdal
- Gezgin derviş
- abdal
- Dilenci kılıklı, üstü başıperişan kimse
- abdal
- Eskiden kimi gezgin dervişlere verilen ad
- abdal
- Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse
- abdal
- Eskiden bazı gezgin dervişlere verilen ad: "Varıp yaslanayım Hacı Bektaş'a / Abdalın olayım çullar içinde."- Gevherî
- abdal
- (Osmanlı Dönemi) evliyâdan ziyâde nûraniyet kazanmış ve bir anda bir kaç yerde görünebilen zatlar, dünyai alâkasını kesen ve Allah'ın sevgisiyle yoğrulmuş kişiler
- abdal
- Anadolu'da göçebe bir aşiretin adı
Related Terms
abdallı
Hyphenation
ab·dal·lıResimler
History
Favorites