Turkish - Turkish
Definition of a abid in Turkish Turkish dictionary
- ABÎD
- (Osmanlı Dönemi) Kullar. Köleler
- ABİD
- (Osmanlı Dönemi) Köle
- ABİD
- (Osmanlı Dönemi) İbadet eden. Zâhid. Çok ibadet eden
- ABİD
- (Hukuk) İbadet eden
- abid
- (Osmanlı Dönemi) ibâdet eden
- abid
- Batı Fas'ta bir akarsu
- abid
- Kıvılcım
- abid
- Sofu
Related Terms
English - English
Definition of a abid in English English dictionary
- abid
- Simple past and past participle of to abide
Related Terms
a abid
Turkish pronunciation
ı eybîdPronunciation
/ə ˈābəd/ /ə ˈeɪbɪd/
Resimler
History
Favorites