Turkish - Turkish
Definition of întîbah in Turkish Turkish dictionary
- intibah
- Uyanma, uyanış
- intibah
- (Osmanlı Dönemi) uyanıklık, göz açıklığı, hassâsiyet
- İNTİBAH
- (Hukuk) Uyanma, uyanış, kendine gelme
- İNTİBAH
- (Osmanlı Dönemi) Sinirlerin uyanması. Uzuvların harekete gelmesi
- İNTİBAH
- (Osmanlı Dönemi) Uyanıklık, göz açıklığı. Hassasiyet. Agâh ve münebbih olmak. Hakikatı ve hakkı anlayıp yanlıştan, fenadan dönmek