Türkisch - Türkisch
Definition von i̇nfi̇rat im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Hukuk) Yalnızcılık; ayrı durma; bir kimseyi yetenekleri nedeniyle başkasından ayrı tutma
- infirat
- Topluluktan ayrıdurma
- infirat
- Topluluktan ayrı durma