تعريف the state of someone's mind at the time of committing an offence في الإنجليزية التركية القاموس.
- intent
- niyet
Adam onu öldürmek niyeti ile ona saldırdı.
-The man attacked her with the intention of killing her.
O, otuzlu yaşlara kadar bir bebek sahibi olma niyetinin olmadığını söylüyor.
-She says she has no intention of having a baby until she's in her thirties.
- intent
- {i} amaç
Amaçlarını bilmem gerekiyor.
-I need to know your intentions.
Onların amaçları açıktır.
-Their intentions are obvious.
- intent
- {i} gaye
- intent
- {s} niyetli
Tom yapmak istemediği bir şey yapmaya niyetli değildi.
-Tom had no intention of doing anything he didn't want to do.
Fransızca öğrenmeye niyetlidir.
-He has been intent on learning French.
- intent
- azimli
- intent
- dikkatli
- intent
- dik
Kuşları dikkatle ve sevinçle izledi.
-She watched the birds intently and joyfully.
Tom dikkatle dinliyor.
-Tom is listening intently.
- intent
- {i} kasıt
Evet, bunu kasıtlı yaptım.
-Yes, I did this intentionally.
Onun hatası kasıtlıydı.
-His mistake was intentional.
- intent
- (sıfat) niyetli, istekli, hevesli, kararlı, meşgul, dalmış, dikkatli
- intent
- {s} kararlı
- intent
- {s} istekli
- intent
- {s} dalmış
- intent
- (Mukavele) niyet, maksat
- intent
- {s} hevesli
- intent
- intently dikkatle
- intent
- (isim) niyet, maksat, amaç, gaye, kasıt
المصطلحات ذات الصلة
تعريف the state of someone's mind at the time of committing an offence في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- intent