تعريف tarikatçı في التركية الإنجليزية القاموس.
- member of a tariqa, dervish
- sectarian
- favorable to the reestablishment of the tariqas
- person who favors the reestablishment of the tariqas
- of the tariqas, of the dervishes
- sectarian; sectarian, sectary
- sectary
- tarikat
- {i} cult
Everyone in this cult wears orange clothes, just like in jail.
-Bu tarikattaki herkes, hapishanedekiler gibi turuncu giysiler giyer.
Someone told me that Tom had joined a cult.
-Birisi bana Tom'un bir tarikata katıldığını söyledi.
- tarikat
- {i} sect
Many sects have initiation rituals for new members.
-Birçok tarikatın yeni üyeler için başlangıç ayinleri vardır.
- tarikat
- religious order
Tom belonged to a religious order.
-Tom bir tarikata üyeydi.
- tarikat
- {i} order
Tom belonged to a religious order.
-Tom bir tarikata üyeydi.
- tarikat
- dervish order
- tarikat
- religion
It's not a genuine religion. It's a cult.
-Bu gerçek bir din değil. Bu bir tarikat.
What's the difference between a religion and a cult?
-Bir dinle bir tarikat arasındaki fark nedir?
- Tarikat
- (Din) Tariqah
- tarikat
- tariqa
- tarikat
- tariqa, tariqat, Sufi path
- tarikat
- denomination
Our denomination practices exclusive psalmody in worship.
-Tarikatımız ibadetlerinde sadece Zebur'daki ilahileri okumaktadır.
- tarikat
- tariqa, tarekat, dervish order, dervish fraternity
- tarikat
- dervish order, religious order, sect, denomination
- tarikat
- observance
المصطلحات ذات الصلة
تعريف tarikatçı في التركية التركية القاموس.
- Tarikatları yaymak ve yaşatmak isteyen, o yolda çalışan kimse
- Bir tarikata bağlı olan kimse
- Bir tarikata bağlı olan (kimse)
- TARİKAT
- (Osmanlı Dönemi) Yol, manevî yol
- TARİKAT
- (Osmanlı Dönemi) Usûl, tarz. Hal ü şan. Bak: Müteşeyyih, Seyr-i âfâkî, Tasavvuf
- Tarikat
- (Osmanlı Dönemi) MEDREC
- Tarikat
- (Osmanlı Dönemi) SÜRCUCE
- Tarikat
- (Osmanlı Dönemi) VEŞİA
- Tarikat
- (Osmanlı Dönemi) KIDDE
- tarikat
- Tasavvufa dayanan, Tanrı'ya ulaşmak için kendilerine göre bazı yöntemler benimseyen yollardan her biri
- tarikat
- (Osmanlı Dönemi) yol, mânevi yol; kalbi dünyanın fani işlerinden ayırıp Allah sevgisi ile bağlamak