الإنجليزية - التركية
تعريف separate in place; not conjunct; not united by growth or otherwise; with from في الإنجليزية التركية القاموس.
- distinct
- {s} belirgin
Mary, Tom'un davranış ve iş alışkanlıklarındaki belirgin değişimi farketmişti.
-Mary had noted a distinct change in Tom's behavior and work habits.
Onlar arasında belirgin bir fark var.
-There's a distinct difference between them.
- distinct
- arı
- distinct
- (Biyokimya) ayrık
- distinct
- farklı
Tom'un sağ gözünün altında farklı bir yara izi vardı.
-Tom has a distinctive scar under his right eye.
Tom'un farklı bir Fransızca aksanı var.
-Tom has a distinct French accent.
- distinct
- bariz
Uzun boy, basketbolda bariz bir avantajdır.
-Height is a distinct advantage in basketball.
- distinct
- ayrı
O, sınıf ayrımlarının ortadan kaldırılmasını savundu.
-He advocated abolishing class distinctions.
Bu ayrı bir olasılık.
-That's a distinct possibility.
- distinct
- belli
- distinct
- {s} açık, belli
- distinct
- şüphesiz
- distinct
- (Mukavele) ayrı, farklı; bağımsız
- distinct
- kesin olarak
- distinct
- (sıfat) ayrı, farklı, başka; belirgin, açık, aşikâr
- distinct
- distinctly açıkça
- distinct
- distinctness vuzuh
- distinct
- muhakkak
- distinct
- müstakil
- distinct
- {s} ayrı, farklı, başka
- distinct
- farkIıIık
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف separate in place; not conjunct; not united by growth or otherwise; with from في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- distinct
separate in place; not conjunct; not united by growth or otherwise; with from
الواصلة
sep·a·rate in place; not conjunct; not u·ni·ted by growth or otherwise; with fromالنطق
Resimler
المفضلات