التركية - التركية
تعريف safi̇ye في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Rüzgâr, yel
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Sevâfi) Toz
- safiye
- (Adlar, İsimler) Katışıksız, katıksız, halis, temiz
- sâfiye
- (Osmanlı Dönemi) safi, temiz ve katışıksız, ter temiz olma