mâni̇'

التركية - التركية

تعريف mâni̇' في التركية التركية القاموس.: (Osmanlı Dönemi) Men'eden. Geri bırakan. Esirgeyen. Engel. Özür
MANİ: (Hukuk) Engel, önleme
mani: şiddet devinimleri oluşturacak kadaraşırı uyarılmayla belirgin ruh hastalığı
mani: iç güdüsel-duygusal dürtülerin denetiminde çıkmış biçimde yükselerek düşünce ve davranışlarına egemen olması
mani: Kişinin sevinç, güven ve her tür devimsel etkinliklerinin normal olmayan bir biçimde arttığı ruh hastalığı
mani: (Osmanlı Dönemi) râzı olunan şeyler
mani: Kişinin sevinç, güven ve her türlü etkinliklerinin normal olmayan bir biçimde arttığı ruh hastalığı
mani: Eskiden, Düşmanlara karşı büyü yapmak için kullanılan balmumundan heykelcik
mani: Manişeizm Dini'nin kurucusu
mani: Ortak halk yazınında bir deyiş türü
mani: Halk edebiyatının en yaygın şiir türü
mani: Engel
mani olmak: Önüne geçmek, engellemek, önlemek
mâni: (Osmanlı Dönemi) engel
ayaklı mani: Cinaslı ayaklarla söylenen bir mâni türü

الإنجليزية - الإنجليزية

تعريف mâni̇' في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
mani-pedi: A combined manicure and pedicure
Mani: or Manes or Manichaeus born April 14, 216, southern Babylonia died 274?, Gundeshapur Persian founder of Manichaeism. He had his first vision of an angel in his boyhood, and when he was 24 the angel reappeared and called him to preach a new religion. He traveled to India and made converts there. The Persian king Shapur I permitted him to preach in the Persian empire, but, during the reign of Bahram I, Mani was attacked by Zoroastrian priests. After a 26-day trial he was sentenced to prison, where he died
mani: founder of Manichaeism, a Gnostic religion with Zoroastrian elements, considered an arch-heretic (lived from 216 A C -275 A C )
mani: EN money
mani: ATM Multiplexer and Network Interface Module
mani: A jewel, gem, precious stone; especially a pearl bead or other globular ornament

التركية - الإنجليزية

mâni̇'

Resimler

السابق

المفضلات