تعريف kafasını في التركية الإنجليزية القاموس.
- kafasını karıştırmak
- confuse
- kafa
- head
The mistake cost him his head.
-Hata onun kafasına mal oldu.
The girl, who had her head on the boy's shoulder, looked around in surprise.
-Kafasını erkeğin omuzuna koymuş olan kız şaşkın şaşkın etrafına bakındı.
- kafa
- mind
It took a load off my mind when our team won the championship.
-Takımımız şampiyonluğu kazandığında kafam rahatladı.
You've got a one-track mind.
-Kafan tek taraflı çalışıyor.
- kafasını karıştırmak
- disorient
- kafasını karıştırmak
- perturb
- kafasını karıştırmak
- confound
- kafasını dinlemek
- (deyim) Have peace of mind, possess one's soul in peace
- kafasını kırmak
- crack head
- kafasını meşgul etmek
- Preoccupy, take up someone's attention, prey on someone's mind
- kafasını dinlemek
- possess one's soul in peace
- kafasını dinlendirmek
- disburden one's mind
- kafasını karışmış
- confounded
- kafasını karıştırmak
- derange
- kafasını karıştırmak
- to perplex, to puzzle, to confuse, to muddle, to baffle
- kafasını karıştırmak
- puzzle
- kafasını karıştırmak
- bemuse
- kafasını karıştırmak
- obfuscate
- kafasını karıştırmak
- mix up
- kafasını karıştırmak
- befog
- kafasını kaşıyacak vakti olmamak
- to be too busy to think, not to have time to turn around
- kafasını kesmek
- behead
- kafasını kullanmak
- to use one's life
- kafasını kullanmak
- to use one's head
- kafasını kurcalamak
- to make (one) think
- kafasını kurcalamak
- to worry, to preoccupy
- kafasını kurcalamak
- preoccupy
- kafasını kızdırmak
- to make angry, to drive sb mad
- kafasını kızdırmak
- to make (someone's) blood boil
- kafasını meşgul etmek
- to engage sb's attention
- kafasını patlatmak
- to crown
- kafasını rahatlatmak
- relieve one's mind
- kafasını takmak
- to have a bee in one's bonnet (about)
- kafasını taştan taşa çarpmak/vurmak
- 1. to regret bitterly a lost opportunity. 2. to feel very remorseful
- kafasını toparlamak
- collect one's thoughts
- kafasını toplamak
- to collect one's thoughts
- kafasını uçurmak
- to behead
- kafasını vurmak
- to behead
- kafasını çevirip bakmak
- look round
- kafasını ütülemek
- to talk sb's head off
- kafasını şişiren balık
- pout
- kafasını şişiren balık
- pouter
- kafasını şişirmek
- din
- kafasını şişirmek
- to talk sb's head off
- kafa
- conk
- kafa
- onion
- kafa
- potato
- kafa
- brains
He's racking his brains about how to deal with the matter.
-O, sorunu nasıl halledeceği hakkında kafa yoruyor.
Tom has been racking his brains for a solution to the problem.
-Tom soruna bir çözüm için kafa patlatıyor.
- kafa
- bean
- kafa
- chump
- kafa
- intelligence
- kafa
- cast of mind
- kafa
- tete
- kafa
- crumpet
- kafa
- butt
- kafa
- noddle
- kafa
- headpiece
- kafa
- (Argo) lemon
- kafa
- to head
- kafa
- {i} end
We're at our wits' end.
-Kafamız allak bullak olmuş durumda.
- kafa
- head in
- kafa
- a large marble, shoooter
- kafa
- noggin
- kafa
- coconut
- kafa
- pate
- kafa
- sconce
- kafa
- costard
- kafa
- noodle
- kafa
- poll
- kafa
- head, nut; mind, brain, brains, intelligence, head
- kafa
- mind, mental attitude
- kafa
- savvy
- kafa
- knob
- kafa
- nob
- kafa
- nut
Tom is a conspiracy nut.
-Tom kafayı komplo teorileriyle bozmuş biri.
- kafa
- loaf
- kafa
- sconee
- kafa
- skull
The majority of animals have skulls.
-Hayvanların çoğunun kafatası vardır.
A skull shaped asteroid flew by the Earth on Halloween.
-Bir kafatası şeklinde bir asteroid, Cadılar Bayramı'nda Dünya'nın yanından geçip gitti.
المصطلحات ذات الصلة
تعريف kafasını في التركية التركية القاموس.
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) Akıl, zekâ, anlayı
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) Ense, arka
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Akfâ) Baş. Kafa
- Kafa
- (Osmanlı Dönemi) ZİHNİYYET
- kafa
- Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak gibi organların bulunduğu vücudun en ön bölümü
- kafa
- İnsan başı, ser
- kafa
- Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin: "Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş."- Y. K. Beyatlı
- kafa
- Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet: "Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı."- Y. Z. Ortaç
- Kafa
- (Osmanlı Dönemi) KAFN
- kafa
- Mekanik bir bütünün parçası
- kafa
- Cevizin büyük boyu
- kafa
- Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu
- kafa
- Bellek
- kafa
- Baş (özellikle insan başı), ser
- kafa
- Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet
- kafa
- Demet haline getirilmiş tütün yapraklarının baş kısmı
- kafa
- Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin
- kafa
- Fıçı ve bidonların boşaltılmasında kullanılan bir çeşit sapan