التركية - الإنجليزية
تعريف bedenli في التركية الإنجليزية القاموس.
- bodied
- Having a specified form of body
- Having a bodily form; corporeal or incarnate
- having a body or a body of a specified kind; often used in combination; "strong-bodied"; "big-bodied"
- having a body or a body of a specified kind; often used in combination; "strong-bodied"; "big-bodied" possessing or existing in bodily form; "what seemed corporal melted as breath into the wind"- Shakespeare; "an incarnate spirit"; "`corporate' is an archaic term
- {s} having a body
- possessing or existing in bodily form; "what seemed corporal melted as breath into the wind"- Shakespeare; "an incarnate spirit"; "`corporate' is an archaic term
- Having a body; usually in composition; as, able-bodied
- beden
- body
Man consists of soul and body.
-İnsan ruh ve bedenden oluşur.
The body and the mind of man are so closely bound together that whatever affects one affects the other.
-İnsanın beden ve aklı birbirine öylesine bağlıdır ki birini etkileyen diğerini de etkiler.
- beden
- flesh
The spirit is willing, but the flesh is weak.
-Ruh isteklidir fakat beden güçsüzdür.
- beden
- {i} form
Our body was formed out of four elements: earth, fire, water, and air.
-Bizim bedenimiz dört elementten oluşur: toprak, ateş, su ve hava.
- beden
- the flesh
The spirit is willing, but the flesh is weak.
-Ruh isteklidir fakat beden güçsüzdür.
- beden
- (Tekstil) bodice
- beden
- taille
- beden
- frame
He has a heavy frame.
-Onun ağır bir bedeni var.
- beden
- body, the flesh; trunk; (giysi) size
- beden
- frame; size
- beden
- trunk; body structure
- beden
- wall (of a castle)
- beden
- trunk, principal part
- beden
- measurement; tabernacle
- beden
- {i} tabernacle
- beden
- {i} person
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف bedenli في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- beden
- It is probably the wild goat of the Bible
- beden
- The Abyssinian or Arabian ibex (Capra Nubiana)
المصطلحات ذات الصلة
التركية - التركية
تعريف bedenli في التركية التركية القاموس.
- Bedeni olan
- beden
- eğin
- BEDEN
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Ebdân) Gövde, vücut, ten.* Vücudun kol, bacak ve baş gibi ayrıca kısımlarından başka diğer merkezi kısmı
- BEDEN
- (Osmanlı Dönemi) Ağacın dal ve budaktan başka olan kısmı, kütük
- BEDEN
- (Osmanlı Dönemi) Kale bedeni
- Beden
- (Osmanlı Dönemi) LEDA
- Beden
- (Osmanlı Dönemi) KIMME
- beden
- Vücudun, baş, kol ve bacak dışında kalan bölümü, gövde: "Yemen halkı yaz günlerinde bedenlerini serinletmek için kabuğu kaynatıp içerler."- S. Birsel
- beden
- Canlı varlıkların maddi bölümü, vücut
- beden
- Mantara bağlı oltanın ucuna bir fırdöndü vasıtasiyle bağlanan ve kalınlığı, oltanın kalınlığından küçük olan misina
- beden
- Vücudun, baş, kol ve bacak dışında kalan bölümü, gövde
- beden
- Kale duvarı
- beden
- Giysilerde ölçü
- beden
- Bakır sahan