تعريف battle, combat, fight, struggle; be in a state of war في الإنجليزية التركية القاموس.
- war
- {i} harp
O, Amerika'nın Deniz Harp Okulunun başkanıydı.
- He was head of America's Naval War College.
- war
- savaş
O, 1941'de, savaş patlak verdiğinde Avrupa'dan evine döndü.
- He returned home from Europe in 1941, when the war broke out.
Oğlumuz savaşta öldü.
- Our son died during the war.
- war
- mücadele
Küresel ısınmayla mücadelede daha aktif bir rol oynamalıyız.
- We should play a more active role in combating global warming.
Sonuna kadar mücadeleye devam edilecekti.
- The war would be fought to the end.
- war
- savaşmak
Savaşmak istiyorsa bir savaşı var.
- If she wants a war, she's got a war.
Büyük bir savaşçı güç yayar. O ölümüne savaşmak zorunda değildir.
- A great warrior radiates strength. He doesn't have to fight to the death.
- war
- kavga
- war
- {i} savaş, harp, muharebe
- war
- {f} düşman olmak
- war
- {f} (ile) savaşmak, mücadele etmek
- war
- (Askeri) HARP: İki veya daha çok muhasım kuvvet arasında yapılan ve birbirlerine siyasi emellerini kabul ettirme maksadı güden silahlı çatışma
- war
- savaşım
- war
- {f} (against/with)
- war
- muharebe etmek
- war
- {i} uğraşma
- war
- war crime savaş suçu
- war
- çatışma
Biri birçok çatışmayı kazanabilir ama savaşı kaybedebilir.
- One can win several battles but lose the war.
Kış Savaşı, Finlandiya ile Sovyetler Birliği arasındaki askeri bir çatışmaydı.
- The Winter War was a military conflict between Finland and the Soviet Union.
- war
- war cloud savaş bulutu
- war
- harp etmek
