الإنجليزية - التركية
تعريف an outcast في الإنجليزية التركية القاموس.
- outcast
- dışlanmış kimse
- outcast
- serseri
Bir serseri olmak istemiyorum.
-I don't want to be an outcast.
O insanlar arasında kendimi bir serseri gibi hissettim.
-I felt like an outcast among those people.
- outcast
- {i} toplum dışına itilmiş kimse; aforoz edilmiş/kovulmuş kimse
- overcast
- {s} bulutlu
Geçtiğimiz birkaç gün boyunca hava bulutluydu.
-It's been overcast for the past few days.
- outcast
- aforoz edilmiş
- outcast
- kovulmuş
- outcast
- toplumdan dışlanmış
- outcast
- toplum dışına itilmiş
- misfit
- uygunsuzluk
- outcast
- toplumdan atılmış
- overcast
- {f} karart
- overcast
- {s} sülfile yapılmış
- overcast
- Bulutlarla kaplı
- overcast
- Karartmak
- misfit
- {i} uyumsuz kimse
- misfit
- çevresine uymayan kimse
- misfit
- {i} uygun gelmeyiş
- misfit
- uygunsuz kimse
- misfit
- {i} uymayan şey
- misfit
- {i} uyumsuz tip
- misfit
- {i} iyi uymayan şey
- misfit
- {i} uymama
- outcast
- {s} toplumdan kovulmuş
- outcast
- {s} kimsesiz
Hem Tom hem de Mary kendilerini kimsesiz gibi hissettiler.
-Tom and Mary both felt like outcasts.
- outcast
- {s} toplum dışına itilmiş; aforoz edilmiş/kovulmuş
- outcast
- mahrum bırakılmış
- outcast
- toplumdan atılmış kimse
- outcast
- {i} kimsesiz tip
- outcast
- dışlanmış
Tom bir dışlanmış gibi hissettiğini söyledi.
-Tom said he felt like an outcast.
Hem Tom hem de Mary kendilerini dışlanmış gibi hissettiler.
-Both Tom and Mary felt like outcasts.
- overcast
- sürfle yapmak
- overcast
- {s} endişeli
- overcast
- kasvetli
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف an outcast في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- pariah
- overcast
- misfit
- Ishmaelite
- outcast
- One that has been excluded from a society or system, a pariah
- outcast
- one rejected and despised, especially socially
- outcast
- {n} a person who is banished or rejected
- outcast
- {a} cast out, banished, expelled
- outcast
- A quarrel; a contention
- outcast
- One who is cast out or expelled; an exile; one driven from home, society, or country; hence, often, a degraded person; a vagabond
- outcast
- excluded from a society
- outcast
- An outcast is someone who is not accepted by a group of people or by society. He had always been an outcast, unwanted and alone. someone who is not accepted by the people they live among, or who has been forced out of their home
- outcast
- {s} homeless; wandering; ostracized, rejected
- outcast
- a person who is rejected (from society or home)
- outcast
- One that has been excluded from a society or system pariah
- outcast
- Cast out; degraded
- outcast
- {i} ostracized person; one who has been rejected
المصطلحات ذات الصلة
an outcast
الواصلة
an out·castالتركية النطق
ın autkästالنطق
/ən ˈoutˌkast/ /ən ˈaʊtˌkæst/
Resimler
السابق
المفضلات