التركية - التركية
تعريف afil في التركية التركية القاموس.
- Yer yuvarlağının yıl içinde Güneşe en uzak olduğu nokta
- AFİL
- (Osmanlı Dönemi) Görünmez olan. Kaybolan
- AFİL
- (Osmanlı Dönemi) Uful eden. Gurub eden. Batan
- AFİL
- (Osmanlı Dönemi) Fâni, geçici