a person with authority to hear evidence and decide cases in court

الإنجليزية - التركية

تعريف a person with authority to hear evidence and decide cases in court في الإنجليزية التركية القاموس.

المصطلحات ذات الصلة

judge

yargılamak

O onu yargılamak istemiyor. - She doesn't want to judge him.

Onu kendim için yargılamak zorunda kaldım. - I had to judge it for myself.

judge

yargıç

Yargıç onun ömür boyu hapsedileceğini söylediğinde adam sinir krizine girdi. - The man went to pieces when the judge said he would have to go to prison for life.

Tom kesinlikle yargıçları etkiledi. - Tom certainly impressed the judges.

judge

{f} karara varmak

judge

hükme bağlamak

judge

hakem

Tom bir sanat yarışmasında bir hakemdi. - Tom was a judge in an art contest.

judge

(yarışma/vb.'de) değerlendirmek

judge

değerlendirme/hakemlik yapmak

judge

-e yargıçlık etmek

judge

"Don't judge me by your self" Beni kendinle karistima, ben sana benzemem anlamında

judge

(fiil) hüküm vermek, muhakeme etmek, yargılamak, karara varmak, hakemlik etmek, değerlendirmek, değer biçmek, tahmin etmek, anlam çıkarmak, kanısında olmak

judge

{i} uzman

Uzmanlar henüz en iyi kitabı seçmediler. - The judges haven't yet picked the best book.

Tom kesinlikle kötü bir karakter uzmanı. - Tom certainly is a poor judge of character.

judge

{f} değer biçmek

judge

{f} anlam çıkarmak

judge

Eski Ahitte Hakimler kitabı

judge

{f} tahmin etmek

judge

{f} muhakeme etmek

judge

{f} hüküm vermek; hükmetmek

judge

{i} bilirkişi

judge

aralarında uyuşmazlık olan iki kişinin arasını bulan kimse

الإنجليزية - الإنجليزية

تعريف a person with authority to hear evidence and decide cases in court في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.

judge

الواصلة

a per·son with au·tho·ri·ty to hear e·vi·dence and de·cide cases in Court

التركية النطق

ı pırsın wîdh ıthôrıti tı hîr evıdıns ınd dîsayd keysız în kôrt

النطق

/ə ˈpərsən wəᴛʜ əˈᴛʜôrətē tə ˈhər ˈevədəns ənd dəˈsīd ˈkāsəz ən ˈkôrt/ /ə ˈpɜrsən wɪð əˈθɔːrətiː tə ˈhɪr ˈɛvədəns ənd dɪˈsaɪd ˈkeɪsəz ɪn ˈkɔːrt/