الإنجليزية - التركية
تعريف a person who absents himself, or does not attend في الإنجليزية التركية القاموس.
- absentee
- {i} devamsız kimse
- absentee
- bulunması gereken yere gelmeyen kimse
- absentee
- devamsız
- absentee
- görevi başında olmayan
- absentee
- vazifesi başında bulunmayan
- absentee
- {i} görevi başında bulunmayan kimse
- absentee
- {s} (bir yerde bulunması gerekirken orada) bulunmayan (kişi)
- absentee
- {i} başka bir ülkede oturan mal sahibi
- absentee
- {i} gelmeyen kimse
- absentee
- {i} (bir yerde bulunması gerekirken orada) bulunmayan kişi/şey, hazır olmayan kişi
- absentee
- (Askeri) BULUNMAYAN, VAZİFEDE BULUNMAYAN GAİP, GÖREVİ BAŞINDA BULUNMAYAN; BAŞKA BİR ÜLKEDE İKAMET EDEN (MAL SAHİBİ): Firar kastı olmaksızın vazife yerinden izinsiz ayrılan kimse
- absentee
- başka bir memlekette ikamet eden
- absentee
- eksik
- absentee
- absenteeism vazifesi başında veya malın olduğu memlekette bulunmama itiyadı
المصطلحات ذات الصلة
a person who absents himself, or does not attend
الواصلة
a per·son who absents himself, or does not at·tendالنطق
Resimler
المفضلات