تعريف a judgement by the court that the accused is guilty of the charge في الإنجليزية التركية القاموس.
- conviction
- {i} mahkumiyet
Sanığın önceden hiçbir mahkumiyeti yok.
-The defendant has no prior convictions.
Tom'un mahkumiyeti temyiz oldu ve kazandı.
-Tom appealed his conviction and won.
- conviction
- kanı/mahkumiyet
- conviction
- {i} suçlu bulma
- conviction
- ikna
- conviction
- kam
Sami mahkumiyetini bozmak için bir kampanya başlattı.
-Sami launched a campaign to overturn his conviction.
- conviction
- (Pisikoloji, Ruhbilim) kanım
- conviction
- kanı
- conviction
- sağlam ve içten inanç
- conviction
- sağlam ve samimi inanç
- conviction
- {i} inanç
Carl Gustav Jung, analitik psikolojinin kurucusu, her zaman hastalıklarının dini inançlarına çok saygı gösterdi.
-Carl Gustav Jung, the founder of analytical psychology, always respected the religious convictions of his patients very much.
Hiç inançları yoktur.
-They don't have any deep convictions.
- conviction
- {i} kanaat
- conviction
- {i} haklı olma
- conviction
- katiyet
- conviction
- {i} görüş
Senin görüşlerine göre yaşamak zor.
-It is hard to live up to your convictions.
Bizim görüşümüz sahip olduğumuz bir fikirdir; inancımız bize sahip olan bir fikirdir.
-Our opinion is an idea which we have; our conviction an idea which has us.
- conviction
- mahkumiyet,mahkümiyet
- conviction
- carry conviction doğruluğunu belli etmek
المصطلحات ذات الصلة
تعريف a judgement by the court that the accused is guilty of the charge في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- conviction