akîb

listen to the pronunciation of akîb
Türkçe - Türkçe
(Osmanlı Dönemi) Bir şeyin ardından gelen. Arkası sıra giden
AKİB
(Hukuk) Ayak ökçesi; ayak arkası; bir kimsenin altsoyu
AKİB
(Osmanlı Dönemi) Ayağın ökçesi. Adamın evlâdı, evlâdının evlâdı
ÂKİB
(Osmanlı Dönemi) Kendisinden sonra peygamber gelmeyen Hz. Hâtem-ül Enbiyâ Peygamberimiz Resul-ü Ekrem (A.S.M.)
ÂKİB
(Osmanlı Dönemi) Bir diğerinin arkasından gelen