English - Turkish
Definition of that which settles or finishes; hence, a blow, etc in English Turkish dictionary
- settler
- {i} yeni yere yerleşen kimse
- settler
- yerleşimci
Yerleşimciler, yapılan anlaşmalara her zaman saygı göstermediler.
-The settlers did not always honor the treaties.
Hintliler yerleşimcilere yemek verdi.
-The Indians gave the settlers food.
- settler
- yerleşen
- settler
- yeni bir yere gidip yerleşen kimse
- settler
- göçmen
Göçmenler dünyadaki en huzurlu insanlardır. Onlara ait olmayan bir toprağı işgal etmek için binlerce mil geçerler ve eğer vahşi yerli değillerse kimseyi öldürmezler.
-The settlers are the most peaceful people in the world. They cross thousands of miles to occupy a land that doesn't belong to them and they never kill anyone if they're not a savage native.
Göçmenler vadideki toprağın verimli olduğunu öğrendiler.
-The settlers learned that the land in the valley was fertile.
- settler
- {i} son darbe
- settler
- {i} iskân edilen bir yere yerleşen/yerleştirilen kimse
- settler
- göçmen/yerleşimci
- settler
- {i} susturan cevap
- settler
- {i} son söz
Related Terms
English - English
Definition of that which settles or finishes; hence, a blow, etc in English English dictionary
- settler
that which settles or finishes; hence, a blow, etc
Pronunciation
Resimler
Favorites