تعريف knowledge obtained by doing; something that one has lived through في الإنجليزية التركية القاموس.
- experience
- {i} başa gelen olay
- experience
- {f} tecrübe etmek
- experience
- marifetli
- experience
- yaşantılamak
- experience
- bizzat yaşamak
- experience
- (Tıp) eksperiyans
- experience
- görüp geçirmek
- experience
- (Nükleer Bilimler) deneyim
Benim kendi deneyimlerinden, hastalık çoğunlukla uykusuzluktan kaynaklanıyor.
-From my own experience, illness often comes from sleeplessness.
O genç ama deneyimli.
-He is young, but experienced.
- experience
- başa gelen şey
- experience
- {i} olay
Tom benzer bir olay yaşadı.
-Tom had a similar experience.
Bu, Mary'nin ailedeki ilk ölüm olayıdır.
-This is Mary's first experience of a death in the family.
- experience
- {i} deneyim, tecrübe
- experience
- serüven
- experience
- {f} uğramak
- experience
- deney
O genç ama deneyimli.
-He is young, but experienced.
Eğer yurt dışında ilk yaşama deneyiminse, Kanada gidilecek iyi bir yerdir.
-Canada is a good place to go if it's your first experience living abroad.
- experience
- (isim) deneyim, pratik, tecrübe, başa gelen olay, hayat, yaşam, olay, din değiştirme [amer.]
- experience
- {f} karşılaşmak
- experience
- {i} yaşam
Onlar benim geçmiş yaşamım hakkında birçok soru sordular.
-They asked a lot of questions about my past experience.
Bu tecrübe onun yaşamında çok önemli sayılır.
-This experience counts for much in his life.
- experience
- görüp geçi
المصطلحات ذات الصلة
تعريف knowledge obtained by doing; something that one has lived through في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- {i} experience