mucîb

Турецкий язык - Турецкий язык

Определение mucîb в Турецкий язык Турецкий язык словарь

(Osmanlı Dönemi) (Cevab. dan) İcabet eden, uyan. Kendisinden istenilen iş ve suali cevaplandıran

Связанные Термины

MUCİB

(Osmanlı Dönemi) (Mucibe) İcâb eden, lâzım gelen

MUCİB

(Osmanlı Dönemi) Bir şeyin peydâ olmasına vesile ve sebep olan. Gereken. Gerektiren, lâzım gelen

mucib

(Osmanlı Dönemi) icap eden, lâzım gelen; gereken, gerektiren; cevap veren