Определение barbarlaşma в Турецкий язык Английский Язык словарь
- barbar
- barbaric
Layla and Sami behaved in a barbaric way.
-Leyla ve Sami barbar bir biçimde davrandılar.
That's a barbaric practice.
-O barbarca bir uygulama.
- barbar
- barbarian
We're not barbarians.
-Biz barbarlar değiliz.
The general, without interrupting his speech, hit him on the head with his heavy ivory stick; the barbarian fell.
-General, onun konuşmasını kesmeden, onun ağır fildişi sopasıyla onun kafasına vurdu; barbar düştü.
- barbar
- savage
Savages fear the appearance of a fierce wild beast.
-Barbarlar kızgın vahşi bir hayvanın görünüşünden korkuyorlar.
They are much more savage than those they call barbarians.
-Onlar, barbar dediklerinden çok daha vahşidirler.
- barbar
- wild
Savages fear the appearance of a fierce wild beast.
-Barbarlar kızgın vahşi bir hayvanın görünüşünden korkuyorlar.
- barbar
- {s} bestial
- barbarlaşmak
- barbarise
- Barbar
- {s} Gothic
- Barbar
- {i} Goth
- barbar
- barbaric, uncivilized
- barbar
- barbarous
There are still barbarous nations.
-Barbar milletler hâlâ var.
- barbar
- (a) barbarian
- barbar
- vandal
Let's hope there's no more vandalism.
-Artık barbarlık olmadığını umalım.
- barbar
- barbarous, brutal
- barbar
- barbarian; barbaric, barbarous
- barbar
- uncivilized
- barbar
- barbaric person
- barbar
- savage; heathen
- barbar
- {s} Vandalic
- barbar
- {i} heathen
- barbar
- {s} heathenish
- barbarlaşmak
- to become barborous, become brutal
- barbarlaşmak
- (for a society) to become barbarous, barbarize
- barbarlaşmak
- barbarize
- barbarlaşmak
- to behave barborously
Связанные Термины
Определение barbarlaşma в Турецкий язык Турецкий язык словарь
- Barbarlaşmak işi
- BARBAR
- Uygarlaşmamış
- BARBAR
- (Osmanlı Dönemi) Vahşi, ilkel
- BARBAR
- Uygarlaşmamış kavim, topluluk: "Barbar akınlarından beri bu yollarda gördüğüm en asil atlısın."- Y. K. Beyatlı
- BARBAR
- Kaba ve kırıcı
- BARBAR
- Kaba saba, ilkel: "Bu vaziyeti haber alan köylüler türlü barbar aletlerle şehir ahalisini korumak üzere kasabaya yürümüşlerdi."- S. F. Abasıyanık
- BARBAR
- (Osmanlı Dönemi) Lât. Eski Yunan, Roma ve daha sonra Hristiyanlara göre kendi kavimleri dışında kalan herkes
- barbar
- Acımasızca davranan, kırıcı, vahşi
- barbar
- Kaba saba, ilkel
- barbar
- Uygarlaşmamış kavim, topluluk
- barbarlaşmak
- Barbar gibi davranmak